KRAFT-HUGSANIR

Hefurðu einhverntímann hugsað út í það hvað þú ert að hugsa? Talið er að við hugsum að meðaltali 60-80.000 hugsanir á dag. Þetta eru 2500-3300 hugsanir á hverri klukkustund. Þá er talið að hjá flestum eru daglegar hugsanir 90% þær sömu og þær voru daginn áður, og daginn þar áður, o.s.frv.

Augljóst er að við erum ekki að taka eftir hverri einustu hugsun. Oft á tíðum þeytast þessar hugsanir fram og tilbaka, án þess að við gefum þeim nokkurn gaum. Þá er algengt að flestar þessara hugsana séu neikvæðar, eða tilgangslausar, ómerkilegar hugsanir sem geysast um á ógnarhraða, svo við tökum ekki einu sinni eftir þeim.

En það er ekki þar með sagt að þær hafi ekki áhrif. Hver hugsun er orka. Allt er orka. Það hafa vísindin sýnt fram á. Stólinn sem þú situr á, þegar hann er brotinn niður í sínar smæstu eindir, er ekkert nema orka.

Líkami okkar er orka. Hugsanir okkar og tilfinningar okkar eru orka. Hugsanir og tilfinningar hafa mikil áhrif á líkamann okkar og umhverfið okkar, sem mótast að miklu leyti af þeirri orku sem við sendum frá okkur dags daglega.

Af eigin persónulegri reynslu, auk reynslu minnar af því að vinna með skjólstæðingum mínum sem orkuheilari og dáleiðari, er sláandi að sjá hversu margir hugsa ekkert um það hvað þeir eru að hugsa. Sérstaklega hvað við hugsum um okkur sjálf, líf okkar og aðstæður.

Lang-mikilvægustu hugsanirnar okkar eru þær sem við hugsum um sjálf okkur og líf okkar. Hvað erum við að segja við sjálf okkur dags daglega, með hugsunum okkar?

Erum við að beita sjálf okkur andlegu ofbeldi (self-abuse), með hugsunum eins og :

„ég get þetta aldrei, það eru allir að dæma mig, ég er alger aumingi, ég er svo heimsk/ur, vá ég mun aldrei geta gert neitt sem þessi eða hinn getur, ég er slæm móðir/slæmur faðir, ég er ömurleg/ur, ég geri aldrei neitt rétt, ég er feit/ur, ég er ljót/ur, vá hvað ég lít alltaf illa út, ojbara ég hefði ekki átt að borða þetta, ég hef enga sjálfsstjórn“, o.s.frv.!

Skaðleg áhrif slíkra hugsana eru gríðarleg. Ef þú gengur um hugsandi svona hugsanir verða þessar hugsanir raunveruleiki í þínu lífi. Sér í lagi þetta slíkur hugsanaháttur er orðinn að vana og sömu hugsanirnar eru aftur og aftur að móta huga okkar, líkama, líf og líðan. Þú verður að velja þær hugsanir sem þú ætlar að hugsa. Ekki sóa orku þinni í skaðlegt kjaftæði!

Ég skora á þig að setja allt neikvætt sjálfsniðurrif, sem er ekkert annað en andlegt ofbeldi gegn sjálfri þér/sjálfum þér, á ófrávíkjanlegan bann-lista. Að taka einlæga ákvörðun, frá rótum hjartans, um að þú munir aldrei beita sjálfa/n þig slíku ofbeldi framar. Um að þú munir hugsa vandlega um hvað þú ert að hugsa, sérstaklega um þig sjálfa/n, og í hvert sinn sem neikvæð, sjálfsniðurrifs hugsun skýtur upp í kollinum, munir þú stöðva hana, snúa henni við og hugsa, viljandi og af ásetningi, jákvæða KRAFT-hugsun, í staðinn.

Skrifaðu niður 5-6 jákvæðar kraft hugsanir sem þú ætlar  að hugsa í staðinn fyrir þessar neikvæðu. Jafnvel þótt þú trúir þeim ekki ennþá, þá er nóg að þú viljir að þær séu sannar. Þær geta verið hvernig sem er, en hér eru nokkur dæmi, sem mér finnst gott að nota:

„Ég er frábær“

„Ég er nóg, ég hef alltaf verið nóg og ég mun alltaf verða nóg“!

„Ég elska sjálfa/n mig og ég er elskuð/elskaður“

„Ég er falleg/ur, bæði að innan sem að utan“

„Ég get gert allt sem ég vil, ég mun láta drauma mína rætast“

„Ég er heilbrigð/ur“

Með æfingunni finnur þú hversu auðvelt það verður að hugsa jákvætt, og hvernig neikvæðu hugsanirnar verða sífellt lágværari og hverfa með tímanum. Þú finnur hvernig þú verður glaðari, ánægðari, heilbrigðari, léttari, kærleiksríkari, og jákvæðari.

Taktu ákvörðun, það besta sem þú gerir er að þjálfa huga þinn til að fá það sem þú vilt í lífinu.

Fleiri pistla og fróðleik má finna hér á fb. síðu undirritaðrar.

Skiptu út ótta fyrir kærleika og þakklæti

Undanfarna mánuði hefur heimssamfélaginu verið stýrt af ótta við COVID19. Vegna þess ótta er fólk tilbúið að láta frelsisskerðingar yfir sig ganga sem eru í reynd með ólíkindum. Ekki fara í frí. Vertu heima hjá þér. Ekki koma nálægt öðru fólki. Ekki fara í vinnuna. Ekki fara með barnið þitt í skólann. Ekki fara út að skemmta þér. Ekki ferma barnið þitt. Ekki fara á nammibarinn. Fólk er orðið logandi hrætt við annað fólk. Ekki hósta, einhver gæti haldið að þú værir með covid. 

 

Fólk er hrætt. Fólk er stressað. Fólk einangrar sig. Fólk dæmir aðra sem gera ekki eins og það. Fólk hneykslast á þeim sem eru ekki hræddir við veiruna og láta hana ekki stjórna lífi sínu. Fólk telur að þeir sem fari á nammibarinn eða í partý séu að skemma fyrir öllum hinum og “dreifa veirunni um allt samfélagið”. 

 

Stjórnvöld spila óttaleikinn vel og auka á óttann í samfélaginu. Stjórnvöld eru óttaslegin sjálf og bregðast við eins og þau telja að samfélagið vilji að þau bregðist við. Í sumar fékk þríeykið svokallaða fálkaorðuna fyrir “framlag í baráttu við Covid-19 faraldurinn”. Allir hrópuðu húrra og klöppuðu. Þríeykið fékk hálfgerðan ofurhetjustatus í samfélaginu fyrir að stöðva dreifingu með hörðum sóttvarnaraðgerðum. Fólk var innilokað heima hjá sér, börn fóru ekki í skóla eða leikskóla. Hvaða sigur var eiginlega unninn með því? Hver var eiginlega snilldin, maður spyr sig. 

 

Fjórum mánuðum seinna, erum við enn í nákvæmlega sömu sporum. Hvað í ósköpunum hefur áunnist í þessari meintu baráttu? Þetta er tapað stríð og þetta vita stjórnvöld. Það er engin leið að útrýma þessari veiru, hún er komin til að vera. Í stað þess að láta þetta ganga yfir sem hraðast og vernda sérstaklega þá hópa sem eru viðkvæmir eða í áhættu, er verið að lengja í hengingarólinni og draga “ástandið” á langinn, út í hið óendanlega. Á meðan eigum við að vera frelsisskert, atvinnulaus, hrædd, stressuð og einangruð. Enginn á að lifa eðlilegu lífi.  

 

Enginn vill fá þessa hryllilegu veiru sem hefur sett alheiminn á hliðina. Allir eru logandi hræddir. Fáir virðast átta sig á þeirri staðreynd, að því hræddari sem þú ert, því meiri líkur eru á að þú fáir veiruna. Því hræddari sem þú ert ef þú færð svo veiruna, því meiri líkur eru á að þú verðir alvarlega veikur, þurfir jafnvel að leggjast inn á spítala, fremur en að vera einkennalítill eða einkennalaus. En það er ekki veiran sem stýrir því, heldur óttinn sjálfur. 

 

Ótti er neikvæð tilfinning sem þó getur haft jákvæð áhrif fyrir okkur. Tilgangur óttans er að búa til streituástand í líkama og huga okkar, til að gera okkur í stakk búin til að forða okkur frá tímabundinni, skyndilegri hættu, eða berjast við hana. Streituhormón flæða um líkamann og blóðið pumpast í útlimina. Öll okkar orka fer í að verjast gegn hættunni eða flýja undan henni. Á meðan á þessu hættuástandi stendur stöðvast önnur eðlileg líkamsstarfsemi, t.d. melting, endurnýjun frumna og virkni ónæmiskerfisins. Þetta er í fínu lagi í stutta stund en þegar ástandið verður viðvarandi, skapar þetta mikla hættu. 

 

Streita, sem afleiðing ótta, slekkur þannig á ónæmiskerfinu. Hinni einu sönnu vörn sem við höfum, gegn þessari covid-veiru. Allt spritt veraldar hefur ekki roð við sterku og öflugu ónæmiskerfi. Samt segja stjórnvöld okkar helstu varnir vera spritt og einangrun. Þetta er rangt. Besta vörnin okkar er að styrkja ónæmiskerfið okkar. Það er vörn sem bítur. 

 

Því hræddari sem við erum, því meiri streita byggist upp innra með okkur og því veikara verður ónæmiskerfið okkar. Því veikara sem ónæmiskerfið er, því meiri líkur eru á að sýkjast af veirunni og í reynd hvaða veirum eða bakteríum sem er. Og þegar við höfum sýkst á annað borð, ef ónæmiskerfið okkar er veikt fyrir, er líkaminn okkar mun verr í stakk búinn til að berjast gegn veirunni. Það er ástæða þess að einstaklingar geti hrunið niður í kjölfar þess að fá fréttir af því að vera með covid. Ótti, hræðsla, kvíði og skelfing = slekkur á ónæmiskerfinu. Ótti og hræðsla er það versta og síðasta sem samfélag okkar þarf um þessar mundir. Hvert er Mótefnið? Kærleikur. Þakklæti. Vísindin hafa sýnt hversu jákvæð áhrif kærleikur og þakklæti hafa á virknina í ónæmiskerfinu okkar. Í hvert sinn sem óttinn lætur á sér kræla, hafna honum og sýna kærleik. Vera þakklát. Okkur líður eins og við hugsum. Þegar við hugsum um það sem við elskum mest, finnum við fyrir kærleika. Þegar við hugsum um allt það sem við höfum að vera þakklát fyrir, finnum við fyrir þakklæti. Þetta er æfing, en góð er hún. 

 

Með kærleika og þakklæti, 

 

Sara Pálsdóttir dáleiðari og heilari. 

 

Fleiri pistla og fróðleik má finna á facebook síðu minni.

 

Einnig á blog-síðu minni. 

Hvað er kvíði, hvað veldur honum og hvernig upprætum við hann?

Reynsla mín, bæði persónuleg og í starfi mínu sem dáleiðari og orkuheilari, er sú að rót þess sem plagar okkur er yfirleitt alltaf ein, tvær eða allar af þessum þremur:

1. Streita
2. Neikvæð orka sem hefur fests innra með okkur, t.d. neikvæðar tilfinningar eins og kvíði, ótti, hræðsla o.fl. o.fl.
3. Neikvæð forrit í undirmeðvitundinni okkar, t.d. “ég er ekki nóg, ég þarf að vera þóknanlegur í augum annarra” o.fl. o.fl. 

Oftast samtvinnast þetta allt saman, t.d. er mjög kvíðinn einstaklingur bæði með neikvæðar tilfinningar/orku fasta í líkamanum og neikvæð kvíðatengd forrit í undirmeðvitundinni. Þetta tvennt hefur svo áhrif hvort á annað enda valda kvíðatengd forrit kvíðahugsunum, kvíðahugsanir skapa kvíðatilfinningar, kvíðatilfinningar búa svo aftur til kvíðatengdar hugsanir, o.s.frv. Iðulega skapast svo vítahringur sem erfitt getur reynst að komast út úr. Að vera haldinn langvarandi kvíða skapar svo streituástand innra með okkur. Kvíði er ekkert annað en ótti við að eitthvað slæmt eða hræðilegt muni gerast. Ef við eigum alltaf von á einhverju slæmu skapast streita sem aftur magnar upp kvíðann og getur gert okkur enn veikari. Gríðarlega mikilvægt er að stöðva þennan vítahring og fá lausn frá kvíðanum og streitunni sem honum fylgir, bæði fyrir andlega og líkamlega heilsu. 

Ef við tökum dæmi um einstakling sem er haldinn miklum almennum kvíða auk spennu og verkja í öxlum og baki. Mjög oft og nánast alltaf hafa slíkir einstaklingar sem til mín koma a.m.k. tvær, en mjög oft allar þrjár þessar rætur að sínum vanda. 

T.d. hefur einstaklingurinn átt foreldri sem var haldið kvíða. Ómeðvitað sendir foreldrið barni sínu skilaboð um að heimurinn sé hættulegur og að það sé hætta á ferð. Undirmeðvitund barnsins telur sig þurfa að vernda barnið frá “hættunni” og býr í þeim tilgangi til “neikvætt” kvíðaforrit í undirmeðvitund barnsins sem segir barninu að hætta sé á ferð. Að barnið þurfi að vera á varðbergi sífellt. Forrit þetta heldur svo áfram að spila í undirmeðvitund viðkomandi, búa til kvíðatengdar hugsanir og tilfinningar, alla ævi, ef ekkert er að gert.  

Slíkt forrit eitt og sér nægir til að valda einstaklingi kvíða en yfirleitt kemur meira til, þ.e. kvíðatengdar tilfinningar eða orka. Þegar við lendum í aðstæðum sem vekja hjá okkur ótta myndast orka innra með okkur sem er tilfinning. Sú orka starfar á mismunandi tíðni, eftir því hvers konar tilfinningu er um að ræða. Tilfinningin getur líka verið misstór, allt frá því að vera eins og mandarína og upp í stóra melónu. Ef einhverra hluta vegna, við náum ekki að vinna úr tilfinningunni á eðlilegan og heilbrigðan máta, t.d. bælum hana niður, getur hún eða orkan sem býr hana til, fests innra með okkur, t.d. í maganum eða bringunni, og valdið þar usla og einkennum. Neikvæð orka heftir starfsemi og heilbrigt orkuflæði í þeim líkamshlutum sem hún tekur sér bólfestu í. Óútskýrð meltingarvandamál eru klassísk einkenni þess að neikvæð orka sé til staðar í meltingarfærum einstaklings. Neikvæðu tilfinningarnar hafa m.a. þau áhrif að hluti okkar er alltaf að finna fyrir þeim, og þegar við finnum fyrir kvíða hugsum við kvíðatendar hugsanir. Og þegar við hugsum kvíðatengdar hugsanir, finnum við fyrir kvíða. Þannig getur myndast vítahringur krónísks kvíða sem erfitt getur verið að losna úr.

Slíkt kvíðaástand skapar svo streituástand og þetta tvennt saman er eitruð blanda. Einkennin sem skapast geta vegna slíks langvarandi ástands eru af öllum toga. Algengustu einkennin eru síþreyta, neikvæðar hugsanir, lágt sjálfmat, athafnaleysi, þrekleysi, verkir, vöðvaspenna, svefnvandamál, höfuðverkir, útbrot o.fl. o.fl.

Með dáleiðslu og orkuheilun er hægt að finna rót vandans og uppræta hana. Þá eru neikvæðu tilfinningarnar hreinsaðar út úr líkamanum og neikvæðum forritum breytt eða þeim hreinlega eytt, allt eftir því hvað undirmeðvitund hvers og eins leggur til. 

Hægt er að gera þetta sjálfur að hluta til með hugleiðslu. Mæli ég með því að fara á youtube og finna hugleiðslur sem hafa þann tilgang að hreinsa út neikvæða orku. Þá er unnt að endurforrita undirmeðvitundina með endurtekningum, þ.e. breyta neikvæðu forritunum.

Undirmeðvitund okkar er undursamleg, ótrúlega kröftug og vitur. Hún getur losað okkur undan þeim kvillum sem við glímum við, það eina sem þarf er smá tenging, leiðsögn og tækifæri! Þeir sem hafa áhuga á að lesa meira um hvernig undirmeðvitundin virkar geta gert það hér.

Meiri fróðleik og upplýsingar er hægt að nálgast á facebook síðu undirritaðrar.

 

 

 

Áleitnum spurningum um áhrif, eðli og varnir gegn kórónuveirunni svarað af dáleiðara og orkuheilara

Hvers vegna er svona misjafnt hversu veikir einstaklingar verða sem smitast af kórónaveirunni?

Hvers vegna leggst kórónuveiran verr á heimsbyggðina en t.a.m. hefðbundnar flensur? 

Hvernig verjum við okkur?

Á hverjum vetri kemur hin hefðbundna inflúensa með sínum hósta, beinverkjum og öðrum klassískum einkennum. Þær flensur sem iðulega koma hafa verið að ganga á hverjum vetri í áratugi. Allt að 20% mannkyns sýkist af flensu árlega og flensan dregur allt að 650.000 manns til dauða á hverju ári á heimsvísu.[1] 

Þegar við smitumst af flensu bregst ónæmiskerfið okkar við og býr til ónæmi fyrir þeirri tilteknu flensu, svo við verðum ónæm fyrir henni. Ástæðan fyrir því að við getum veikst af flensu aftur á næsta vetri er sú að flensur eru sífellt að stökkbreytast og þá getum við fengið afbrigði af sömu flensu. Eitthvað ónæmi fyrir henni er þá til staðar en ekki að fullu en afleiðingin er sú að ónæmiskerfið er betur í stakk búið til að ráða niðurlögum sýkingarinnar og vernda okkur gegn henni en ef við hefðum ekki fengið flensu áður.

Ástæðan fyrir því að kórónaveirusýkingin er “aggressívari” en hefðbundin flensa, þrátt fyrir að vera flensa, og leggst með meiri þunga á heimsbyggðina er einkum af tvennum toga. Annars vegar það að um nýja flensu er að ræða, sem ekki hefur komið áður til kasta ónæmiskerfisins okkar. Þannig hefur ónæmiskerfið ekki fengið tækifæri til að byggja upp ónæmi, ekki einu sinni að hluta til, gegn veirunni, líkt og á við um hefðbundnar flensur. Lengri tíma tekur því fyrir ónæmiskerfið að takast á við veiruna og mynda ónæmi. Það getur líka orðið til þess að einkennin verði alvarlegri og fólk veikist meira.[2]

Óttinn, streitan og áhrifin á ónæmiskerfið okkar                       

Annars vegar er það streitan og óttinn sem tröllríður heimssamfélaginu um þessar mundir. Ekki bara í boði fjölmiðla heldur líka stjórnvalda. Þetta hefur bein áhrif á virkni og styrk ónæmiskerfisins okkar. Ótti veldur streituástandi sem aftur gerir það að verkum að streituhormónið cortisól flæðir um líkama okkar. 

Streituhormónin eru svo öflug í að draga úr virkni ónæmiskerfisins að læknar gefa líffæraþegum streituhormón í æð áður en þeir fá hið nýja líffæri, til að bæla virkni ónæmiskerfisins í þeim tilgangi að draga úr líkum á að ónæmiskerfið hafni líffærinu.

Á sama tíma og alheimsfaraldur geisar, er alið á ótta og hræðslu sem hefur þau áhrif að ónæmiskerfi almennings um allan heim veikist og bælist. Fyrirsagnir sem segja okkur hversu ótrúlega margir hafi dáið úr veirunni og svo hversu margir eigi eftir að deyja, myndskeið af fólki á spítölum í öndunarvélum og skilaboð um að nú þurfi læknar að “velja hverjir skulu deyja og hverjir skulu lifa”, o.fl. o.fl. eru til þess fallnar að vekja skelfingu, hræðslu og ótta meðal almennings um allan heim og hafa það gert.

Þegar við verðum óttaslegin bregðast heilinn og líkaminn við með því að framleiða streituhormónið cortisól. Það er hannað til að hjálpa okkur að verjast hættunni, flýja, berjast eða fela okkur. Blóðið pumpast út í útlimina svo við erum betur líkamlega í stakk búin til að verjast hættunni og öll okkar orka fer í að undirbúa okkur undir að flýja, berjast eða fela okkur undan hættunni. Þessi varnarviðbrögð eru mjög frumstæð og hönnuð með allt aðra heimsmynd í huga en nú er til staðar, þ.e. þegar við þurftum að flýja undan rándýrum og annari líkamlegri hættu.

Í nútímasamfélagi eru streituvaldar af allt öðrum toga og hafa rannsóknir sýnt fram á að í venjulegu árferði erum við sem lifum í vestrænum ríkjum í streituástandi 70% tímans. Á það við þegar engin kórónuveirufaraldur geisar, getið þið ýmindað ykkur hvernig streituástandið er núna? Nú erum við mörg hver yfirfull af streituhormónum þar sem líkaminn okkar er í stöðugri varnarstöðu að verjast kórónaveirunni. Sífellt að spritta okkur, þorum varla út í búð, ef einhver hnerrar í kílómetra radíus við okkur fáum við fyrir hjartað. Ef einhver hóstar nálægt okkur fáum við kvíðahnút í magann. Gusa af streituhormónum flæðir um líkamann í hvert sinn. 

“Hnerraði hann á mig? Af hverju stendur þessi kona svona nálægt mér í röðinni! Hún andaði á mig!”

Fólk er orðið logandi hrætt við að gera hversdagslega hluti eins og að fara út í búð eða hitta fólk. Við þessa óttastreitu bætist svo við streitan sem fylgir efnahagsáhrifum veirunnar. Margir missa vinnuna, aðrir óttast að missa vinnuna, fólk fer að upplifa mikla streitu við efnalegt óöryggi. Þá er óvissan sem fylgir einnig streituvaldandi. Hvenær mun þessu ástandi ljúka? Mun veiran koma upp aftur og aftur? Mun ég veikjast? Mun aðstandendur mínir veikjast og jafnvel deyja?

Miðað við fréttirnar og umræðuna sem stanslaust dynur á okkur er auðvelt að verða þessum ótta að bráð. Ég hef sjálf þurft að beita ýmsum ráðum til að halda mér rólegri og yfirvegaðri í þessu ástandi.

Þegar streitan tekur völdin fer öll okkar orka í að verjast hættunni, hvort sem hún er raunveruleg eða ýminduð. Afleiðingar þessa eru m.a. þær að lítil sem engin orka er eftir til að stuðla að virkni ónæmiskerfisins. M.ö.o. við veikjum ónæmiskerfið. Afleiðing þessa? 1) Meiri líkur á að við smitumst og 2) ef við smitumst verðum við enn veikari en ella. 

Hvað er það sem ver okkur gegn vírusum, bakteríum og öðrum veikindum?                     

Ónæmiskerfið okkar! Okkar innri varnir. Þá hlýtur svarið við þeirri spurningu, þ.e. hvers vegna leggst veiran svona misjafnlega þungt á einstaklinga, alveg frá því að sumir einstaklingar eru alveg einkennalausir yfir í að draga fólk til dauða, að liggja í styrk og virkni ónæmiskerfisins hjá viðkomandi. Ef þú ert heilbrigð/ur, með sterkt og gott ónæmiskerfi sem hefur fulla virkni, ættu einkenni sjúkdómsins að jafnaði að vera væg, svo lengi sem þú ert ekki yfirfull/ur af ótta og streitu. Ef þú ert með veikt ónæmiskerfi þar sem virkni þess er verulega skert, t.d. vegna streitumikils lífsstíls, geta einkenni sjúkdómsins orðið mun verri en hjá einstaklingi með sterkt ónæmiskerfi. Einfaldlega af því að innri varnir þessara einstaklinga eru veikari og verr í stakk búin að takst á við sýkingar líkt og kórónaveiruna.

Getur þá verið að ástæða þess að veiran leggst verr á fólk með undirliggjandi sjúkdóma sé að ónæmiskerfið þeirra er stöðugt að berjast við þá undirliggjandi sjúkdóma og hefur því ekki fulla virkni né styrk til að takst á við veirusýkingu þar að auki?

Getur þá líka verið að ástæða þess að einstaka ungir og að því er virðist heilbrigðir einstaklingar, verði fárveikir og jafnvel látist af völdum kórónuveirusýkingar, einmitt ótti og streita, vegna þeirru skaðlegu áhrifa sem hann hefur á virkni ónæmiskerfisins?

Hvernig styrkjum við ónæmiskerfið okkar?

Heilbrigður lífsstíll, jákvæðar hugsanir og góð líðan. Rannsóknir hafa sýnt að hugleiðsla þrisvar sinnum á dag, í 10 mínútur í senn, í fjóra daga í röð, með þeim ásetningi að styrkja ónæmiskerfið,            getur styrkt virkni ónæmiskerfisins um allt að 50%! Á aðeins fjórum dögum. Nú þegar við erum heima, höfum nægan tíma, ættu allir að geta sest niður og hugleitt í 10 mínútur. Ávinningurinn er svo miklu meiri en bara að styrkja ónæmiskerfið. Hugleiðsla er einnig slökun og vinnur sem slík gegn streitu og ótta. Okkur líður betur og við verðum öruggari og rólegri.

Við græðum ekkert á því að vera hrædd. Hvað ætlar þú að gera til að verja þig gegn veirunni?

Fyrir þá sem hafa áhuga bjó ég til stutta dáleiðslu sem hefur þann tilgang að styrkja ónæmiskerfi hlustandans. Dáleiðsluna má finna hér.

 

 

 

[1] Samkvæmt upplýsingum frá Alþjóðaheilbrigðisstofnuninni, sjá hér: http://www.euro.who.int/en/health-topics/communicable-diseases/influenza/seasonal-influenza/burden-of-influenza

[2] Sjá skrif Dr. Bruce Lipton, líffræðingur, rithöfundur og vísindamaður: https://www.brucelipton.com/newsletter/think-beyond-your-genes-march-2020

Að vera yfirfullur af neikvæðum tilfinningum

Þegar við göngum í gegn um erfiða lífsreynslu, t.d. erfiðar heimilisaðstæður í æsku, einelti, skilnaður, ástvinamissir, o.s.frv., verða til innra með okkur neikvæðar tilfinningar, t.a.m. sorg, særindi, reiði, vonleysi, hjálparleysi, o.s.frv. Hver og ein þessara tilfinninga er gerð úr orku, líkt og við sjálf og allt annað í heiminum. Neikvæð orka fylgir þessum neikvæðu tilfinningum og hún starfar eða hreyfist á ákveðinni tíðni.

Stundum getur það gerst og gerist oft, sér í lagi ef við höfum ekki lært heilbrigðar aðferðir við að vinna úr neikvæðum tilfinningum, t.d. ef við bælum þær eða afneitum þeim, eða ef ónæmiskerfið okkar er undir álagi, t.d. vegna streitu eða ef tilfinningin eða tilfinningarnar eru svo sterkar og yfirþyrmandi, að þá getur orkan sem fylgir þessum neikvæðu tilfinningum fests innra með okkur í líkama okkar. 

Neikvæðar tilfinningar geta fests hvar sem er í líkamanum. Algengir staðir eru brjóst, magasvæði, hjarta, höfuð en raunin er sú að þær geta fests hvar sem er. Þegar hin neikvæða tilfinning, sem er í reynd bara neikvæð orka, hefur tekið sér bólfestu innra með okkur, er sá líkamshluti að finna fyrir þeirri neikvæðu tilfinningu stanslaust, allan sólarhringinn, oft í mörg ár og jafnvel áratugi.

Sjaldnast vitum við af þessum tilfinningum, gerum okkur a.m.k. ekki grein fyrir því hvernig þær geta fests innra með okkur með þessum hætti. Þessi neikvæða orka getur svo valdið alls kyns einkennum hjá okkur, bæði líkamlegum og andlegum. Það að vera „uppfullur af reiði“ er oft bókstaflegra en við gerum okkur grein fyrir. Þetta er m.a. ástæðan fyrir því að sumir hreinlega breytast við að lenda í áfalli. „Hún Gunna hefur aldrei orðið söm eftir skilnaðinn“, eða „ég hef aldrei komist yfir þetta áfall“. Atvikið er löngu liðið, en eftir sitja neikvæðu tilfinningarnar sem urðu til við atvikið og þær halda okkur föstum í fortíðinni.

Því lengur sem þessi neikvæða orka situr föst innra með okkur, því meiri skaða getur hún valdið. Í vissum skilningi, erum við að hluta til ávallt að finna fyrir þeim neikvæðu tilfinningum sem eru fastar innra með okkur, og þessi neikvæða orka hefur áhrif á það hvernig okkur líður, hvernig við hugsum og hvernig við hegðum okkur.

Reynslan hefur sýnt okkur að neikvæðar tilfinningar geta veikt ónæmiskerfið okkar og gert okkur berskjaldaðri gagnvart sjúkdómum. Neikvæðar tilfinningar geta raskað orkuflæði líkamans og eðlilegri virkni líffæra.

Neikvæðar tilfinningar eru m.a. taldar geta valdið eða stuðlað að eftirfarandi einkennum:

Fíkn

Ofnæmi

Kvíða

Astma

Sjálfsofnæmissjúkdómseinkennum

Bakverkjum

Kjálkaverkjum

Stífum vöðvum

Sinaskeiðabólgu

Brjóstverkjum

Síþreytu

Hægðatregðu

Magaverkjum

Meltingarvandamálum

Átröskunareinkennum

Vefjagigtareinkennum

Höfuðverkjum

Mígreni

Verkjum í mjöðmum

Frjósemisvanda

Svefnleysi

Liðverkjum

Verkjum í hnjám

Verkjum í hálsi

Martröðum

Ofsakvíða

Ofsahræðslu

Áfallastreituröskun

Sjálf-skaðandi hegðun

Verkjum í öxlum

Félagskvíða

Eyrnasuði

Þunglyndi

og sjálfsvígshugsunum.

Það er engin tilviljun að fólk sem hefur lent í mörgum áföllum er mun líklegra til að glíma við framangreind einkenni en aðrir. Það er gríðarlega mikilvægt fyrir heilsuna og vellíðan að finna þessar neikvæðu tilfinningar og hreinsa þær út úr líkamanum eða losa sig við þær. Ýmsar aðferðir eru til að gera slíkt, líkt og ég hef fjallað um í fyrri pistlum mínum.

Við höfum ekki endilega vitneskju um þessar neikvæðu tilfinningar í meðvitund okkar en undirmeðvitund okkar veit upp á hár hvaða neikvæðu tilfinningar við erum með, hvar í líkamanum þær er að finna, hvenær þær urðu til og af hvaða tilefni. Unnt er að nota vöðvapróf (muscle testing) til að fá svör frá undirmeðvitundinni um hvort og hvaða tilfinningar eru fastar í líkamanum. Fremstur í heimi á þessu sviði er Dr. Bradley Nelson sem bjó til the Emotion Code og ég hvet fólk til að kynna sér aðferðir hans.

Önnur áhrifarík leið er dáleiðsla en með dáleiðslu er hægt að fá beinan aðgang að undirmeðvitundinni og spyrja hana beinna spurninga og biðja hana um að hreinsa þessar neikvæðu tilfinningar út úr líkamanum.

Þá mæli ég eindregið með að nota hugleiðslu með þeim ásetningi að hreinsa út neikvæðar tilfinningar eða neikvæða orku. Gott er að fara á youtube.com og finna þar hugleiðslur eða sjálfsdáleiðslur sem hafa þennan tilgang. Þegar svona losun fer fram hjá okkur getur það gerst að við grátum eða finnum fyrir þessum tilfinningum. Ef það gerist er það merki um að við séum að hreinsa neikvæða orku út og það er heilbrigt og gott.

Þegar við förum að geta smátt og smátt hreinsað þessar neikvæðu tilfinningar út förum við að finna mikinn mun á okkur. Við verðum meira og meira við sjálf, heilbrigðari og ánægðari. Orkuflæðið í líkama okkar verður jafnara og heilbrigðara og oft líður manni eins og þungu fargi sé af manni létt. Að burðast með tilfinningalegan farangur (emotional baggage) heldur aftur af okkur og getur gert okkur veik. Losaðu þig við þetta, frelsið, heilbrigðið og vellíðanin sem fylgir því er ómetanleg.

Hægt er að lesa meira um undirmeðvitundina og neikvæðar tilfinningar hér.

Að losna við óttann

Þegar við erum óttaslegin erum við aðskilin frá kærleikanum. Óttinn er rót kvíða, hræðslu og áhyggja. Þetta veldur okkur svo aftur streitu og vanlíðan. Óttinn rænir okkur lífsgæðum. Óttinn er kröftugt stýriafl inn í líf okkar. Óttinn skipar okkur fyrir og við hlýðum: hafðu áhyggjur af heilsufari þínu, hafðu áhyggjur af því að ástvinir þínir eða þú sjálfur deyjir, hafðu áhyggjur af því að þú eigir ekki næga peninga, hafðu áhyggjur af börnunum þínum, o.s.frv.

Óttinn er ekki meðfæddur. Hvítvoðungar og lítil börn hræðast ekkert, vaða áfram óttalaust og áhyggjulaus. Nei, óttinn er forritaður í okkur, í undirmeðvitund okkar, þegar við erum að alast upp. Við fáum kvíðaforrit í undirmeðvitundina sem segir okkur að við séum hvergi óhult. Slíkt forrit getur valdið almennri kvíðaröskun. Við fáum forrit inn í undirmeðvitundina um að hætta sé á ferð við ákveðnar aðstæður, t.d. að hundar séu hættulegir, að hættulegt sé að fljúga, að maturinn okkar geri okkur veik, sýklahræðslu o.s.frv. Sé ekkert að gert heldur forritið í undirmeðvitundinni áfram að spila út ævina.

Ef að foreldrar okkar lifðu í ótta, eru allar líkur á að við gerum hið sama. Við lærum frá foreldrum að heimurinn sé hættulegur og að við þurfum sífellt að vera á varðbergi.

Fólk glímir við ótta eða hræðslu við allt mögulegt. Í flestum tilvikum er um ástæðulausan og órökstuddan ótta að ræða. Langmestur meirihluti þeirra áhyggja sem við höfum, rætist aldrei. Við erum að eyða tíma og orku í að óttast eitthvað eða hafa áhyggjur af einhverju sem við annað hvort höfum enga stjórn á, eða þá einhverju sem aldrei verður.

Hvað er ótti?

Óttinn er neikvæð tilfinning. Tilfinningar eru ekki ekkert, þær eru, eins og allt annað, orka. Neikvæð orka fylgir neikvæðum tilfinningum eins og ótta og eru slíkar tilfinningar hugsaðar eingöngu til skamms tíma. Til að bjarga okkur frá hættunni. Að lifa í ótta er það sama og að lifa í streitu. Við finnum fyrir ótta, þá förum við að hugsa óttatengdar hugsanir sem á móti vekja enn meiri ótta, o.s.frv. Þetta getur orðið að vítahring. Líf okkar er spegill af hugsunum okkar og tilfinningum. Þegar við lifum í ótta, löðum við að okkur meira af því sem við óttumst. Vanlíðan og veikindi geta gert vart við sig, lífsgæðin eru minni fyrir vikið.

Þegar við upplifum óttatilfinningu sterkt, getur orkan sem myndast við tilfinninguna fests inn í líkama okkar. Tilfinningin getur verið misstór, allt frá því að vera eins og mandarína upp í stóra melónu. Tilfinningin getur fests hvar sem er í líkamanum, en oft velur undirmeðvitundin stað sem er veikur fyrir, t.d. gömul meiðsl. Talað er um að gömul meiðsl „taki sig upp að nýju“, jafnvel þótt meiðslin séu löngu gróin. Óttinn sest þó mjög oft í bringu. Neikvæða orkan sem fylgir tilfinningunni hamlar svo eðlilegu jafnvægi líkamans og skapar ójafnvægi og stíflur. Sá líkamshluti sem orkan hefur tekið sér bólfestu í er alltaf að finna fyrir óttanum, 24/7, 365 daga á ári. Það má segja að hluti okkar sé alltaf óttasleginn, þegar svona háttar til, og getur það m.a. skapað kvíðaröskun og aðra kvilla hjá fólki.

Mjög algengt er að fólk sem glímir við kvíða sé bæði með ótta (kvíða/hræðslu) forrit í undirmeðvitundinni og ótta (kvíða/hræðslu) tilfinningu fasta í líkamanum. Þetta tvennt ýtir svo hvert undir annað og magnar upp óttann og býr þar að auki til streitu í lífi viðkomandi.

Sé þetta ástand við lýði mjög lengi getur þetta skapað enn fleiri heilsufarsleg vandræði síðar meir.

Mikilvægt er að hreinsa út þessar neikvæðu tilfinningar til að eðlilegt og heilbrigt jafnvægi og orkuflæði komist á í líkama okkar. Brýnt er að losa sig við óttann til að geta lifað heilbrigðu og áhyggjulausu lífi. 

En hvernig gerum við það?

Hugleiðsla með þann eindregna tilgang að hreinsa út neikvæðar tilfinningar virkar mjög vel. Auðvelt er að finna slíkar hugleiðslur á youtube. Margir geta átt von á að upplifa þessar neikvæðu tilfinningar í hugleiðslunni þegar þær fjara út, grátur er t.d. algengur. En það er hreinsandi, heilbrigður grátur og viðkomandi líður betur á eftir. Önnur aðferð er að fara í dáleiðslu og fá aðstoð til að hreinsa þessa neikvæðu orku út. Slík aðferð er afar áhrifarík og skjótvirk en þá höfum við beinan aðgang að undirmeðvitundinni þar sem allar upplýsingar um okkar liggja. Þá er einnig hægt að læra vöðvaprófun (muscle testing) og fá þannig svör frá undirmeðvitund okkar, til að komast að því hvaða neikvæðu tilfinningar eru til staðar og síðan hreinsa þær út.

Það er líka hægt að endurforrita undirmeðvitundina og losa sig við eða breyta kvíða- eða ótta forriti. Þar er dáleiðslan einkum áhrifaríkust og skjótvirkust en þú getur gert þetta sjálf/ur heima. Tvisvar á sólarhring standa dyrnar að undirmeðvituninni þinni opnar, þ.e. rétt áður en þú sofnar og rétt eftir að þú vaknar eða losar svefn. Þá er heilinn í svokölluðu dáleiðsluástandi sem þýðir að undirmeðvitundin er afar móttækileg fyrir upplýsingum. Þú getur útbúið hljóðupptöku af því forriti sem þú vilt fá í undirmeðvitundina og spilað hana á þessum tíma dags. Lykillinn er endurtekning, þannig lærir undirmeðvitundin.

Það er óþarfi að lifa í ótta. Losaðu þig við óttann og stígðu inn í heilbrigðari, hamingjuríkari og kraftmeiri framtíð.

Hægt er að lesa meira um undirmeðvitundina, kvíða og tilfinningar hér.

 

Hvernig ég læknaðist af kvíða, krónísku verkjavandamáli og sólarofnæmi

Sólarofnæmið hafði ég glímt við síðan ég var unglingur. Ekki svo alvarlegt vandamál þegar maður býr á Íslandi, en hvimleitt í sólarlandaferðum. Útbrot sem byrjuðu í olnbogabót, kláði. Dreifðust ef haldið var áfram að vera í sólskini. Ráðleggingar húðlæknisins? „Ekki vera í sól“ og „vertu í síðerma bol“. Farið hefur fé betra! Skárri voru ráðleggingarnar frá hinni fróðu Fésbók um sérstakar ofnæmissólarvarnir sem gátu a.m.k. frestað útbrotunum og gefið mér fáeinar auka sólarstundir. 

Kvíðinn hafði fylgt mér í mörg ár. Mismikill, stundum vægur, stundum alvarlegur. Þegar hann varð alvarlegur fór ég til sálfræðings í HAM (hugræna atferlismeðferð) sem sló á einkennin, hjálpaði mér að „lifa með kvíðanum“. En hann var samt þarna.

Króníska verkjavandamálið var langverst. Hófst á meðgöngu 2015-2016 í baki og kjálka. Færðist yfir í axlir og háls. Byrjaði í sjúkraþjálfun sem sló vægt á einkennin. Mjög stífir vöðvar, bólgnir, og miklir verkir. Verkirnir voru mismiklir, ferðuðust á milli, stundum bara í kjálkanum, stundum bara í baki, stundum í öxlum og hálsi, oft alls staðar. Var í sjúkraþjálfun í heilt ár, verkirnir héldu áfram að versna þar til sjúkraþjálfarinn minn „dömpaði mér“. Sagðist ekki geta hjálpað mér. Ég fór til tveggja heimilislækna, gáfu mér vöðvaslakandi og verkjastillandi pillur. Voru annars ráðalausir. Ég fór til bitkjálkasérfræðings hann útbjó skinnu handa mér og rukkaði mig um háar fjárhæðir fyrir. Ég fór til kírópraktors og versnaði, fór í nokkur skipti til osteópata sem sagðist ekki geta hjálpað mér og kallaði mig „mystery case“.

 

Í vor átti ég orðið erfitt með að stunda vinnuna mína. Um hádegið var ég orðin svo þreytt og verkjuð að ég varð að leggjast niður og hvíla mig. Ég óttaðist alvarleg veikindi, óttaðist að ég yrði öryrki. Ég var orðin svo örvæntingarfull og var viss um að ég væri komin með vefjagigt, krabbamein eða eitthvað annað þaðan af verra.  

Engin líkamleg orsök fannst fyrir þessum verkjum. Ég var alltaf þreytt. Ég skildi ekki hvers vegna enginn gat hjálpað mér. Í örvæntingu minni fór ég að stunda hugleiðslu og leita að svari inn á við. Byrjaði að hugleiða snemma í vor og í lok sumars var ég 90% laus við alla þreytu, alla verki, ég var læknuð af kvíðanum og sólarofnæminu (sem var algjör bónus).

Ég hafði verið að hugleiða í örfáar vikur þegar ég vaknaði einn morguninn með þá hugmynd í kollinum að ég ætti að fara í dáleiðslu. Ég vissi ekkert um dáleiðslu, hafði aldrei heyrt um dáleiðslu nema sviðsdáleiðslu og það sem maður sér í bíómyndum en ég var örvæntingarfull og tilbúin að prófa hvað sem er. Ég fann dáleiðara á netinu og fór í dáleiðslu í alls sex skipti.

Samhliða dáleiðslumeðferðinni stundaði ég sjálfs-heilunar hugleiðslu og frá því ég fór í fyrsta dáleiðslutímann þann 6. júní 2019 liðu ekki nema u.þ.b. tveir mánuðir þar til ég var búin að fá ótrúlegan bata frá öllum þessum meinum. Það sem ég lærði á þessu tímabili og sjálfsþekkingin sem ég öðlaðist var hreint mögnuð. Orsökin fyrir kvíðanum, verkjunum, þreytunni og sólarofnæminu var neikvæðar tilfinningar (orka) sem hafði fests inn í líkamanum mínum í barnæsku og gegn um árin og var að valda ójafnvægi og sjúklegu ástandi. Í dag er ég 100% heilbrigð, bæði á líkama, huga og sál og mér hefur aldrei liðið betur. Ég er alveg verkjalaus. Ég er glöð, ánægð og kraftmikil. Síðan hef ég fylgt hjarta mínu og innsæi og fór sjálf og lærði dáleiðslu og kynnt mér leyndardóma undirmeðvitundarinnar og hvernig hún gegnir lykilhlutverki í heilbrigðu og hamingjursömu lífi.  

Ef þú ert að glíma við króníska verki, þreytu, kvíða o.s.frv., ekki gefast upp. Það er alltaf til lausn.

Ef þú vilt vita meira máttu senda mér fyrirspurn eða skilaboð, einnig má finna alls konar fróðleik hér.

Hugleiðsla

Enska orðið yfir hugleiðslu, eða „meditation“, þýðir að verða meðvitaður, að þekkja sjálfan sig.

Við hugsum 60.000-70.000 hugsanir á dag. 90% af þessum hugsunum eru sömu hugsanirnar og við hugsuðum daginn áður, og daginn þar áður, o.s.frv.

Vísindin og reynslan hefur sýnt að okkur líður eins og við hugsum og við hugsum eins og okkur líður. Ef við hugsum alltaf eins, þá mun líðan og líf okkar ekki breytast.

Ef að við vöknum á morgnanna og förum strax að hugsa streituhugsanir – um vinnuna, sambandserfiðleikana, bakverkinn, óþolandi samstarfsmanninn, o.s.frv. kveikjum við um leið á streitutilfinningum og vanlíðan. Þessar tilfinningar, kvíði, streita, óánægja, o.fl. virkja svo aftur samsvarandi hugsanir. Þannig er unnt að festast í hringrás neikvæðra hugsana og tilfinninga sem brýnt er að komast út úr. 

Líf okkar er spegill af því hvað við hugsum. Veröld okkar er sú sem við hugsum að hún sé. Við sjáum í reynd ekki með augunum, heldur með heilanum. Ef við hugsum neikvætt verður líf okkar neikvætt. Ef við hugsum jákvætt verður líf okkar jákvætt.

Með hugleiðslu er hægt að breyta sjálfum sér, breyta heilanum, huganum og líkamanum.

Með hugleiðslu öðlumst betri sjálfsþekkingu, getum horft inn á við og verðum meðvituð um hvað við erum að hugsa allan liðlangan daginn. Um leið og við förum að taka eftir því hvað við erum að hugsa, þá förum við að geta tekið skref í átt að því að breyta þessum hugsunum.

Með hugleiðslu fáum við betri skilning á því hver við erum og hvað er að gerast innra með okkur og hvað við þurfum að gera til að öðlast betra líf, betri líðan og/eða ná fram þeim breytingum sem við þráum.

Með hugleiðslu slökum við á og vinnum gegn streitu og kvíða. Þannig er það ekki eingöngu líkaminn sem slakar á í hugleiðslunni, heldur einnig hugurinn. Þegar hugur og líkami lærir að slaka á förum við að vinna gegn skaðlegum áhrifum streitunnar, t.d. hafa rannsóknir sýnt að hugleiðsla styrkir ónæmiskerfið, getur virkað eins og áhrifarík flensusprauta, ýtir undir endurnýjun fruma líkamans, dregur úr öldum og eykur vellíðan, slökun og ánægju. Við verðum heilsuhraustari, glaðari og afslappaðri. Lífið verður betra.

Það var dásamlegt að sjá fréttir af þeim ótrúlega árangri sem Borgarholtsskóli náði með því að kenna starfsfólkinu sínu að stunda innhverfa íhugun eða hugleiðslu. Kostnaður vegna langtímaveikinda starfsfólks lækkaði um tvo þriðju, en fyrir skólann var þetta spurning um tugi miljóna kostnað sem sparaðist. 

Þú þarft ekki að vera hugleiðslugúru eða munkur til að stunda hugleiðslu. Allir geta hugleitt. Þú þarft ekki annað en að setjast niður, loka augunum, draga djúpt inn andann og slaka á. Æfingin skapar meistarann!

 

Meiri fróðleik tengdan þessu má finna á facebook síðu undirritaðrar:

https://www.facebook.com/Sara-P%C3%A1lsd%C3%B3ttir-d%C3%A1lei%C3%B0ari-107778964021951/?modal=admin_todo_tour

 

Virkjaðu kraftinn innra með þér

Hvers vegna eru sumir daprir, en aðrir hamingjusamir? Hvers vegna eru sumir lífsglaðir og njóta velgengni, en aðrir fátækir og vansælir? Hvers vegna eru sumir haldnir kvíða og ótta, á meðan aðrir eru fullir af öryggi og trúfestu? Hvers vegna njóta sumir gríðarlegrar velgengni á meðan öðrum mistekst? Hvers vegna eiga sumir svo auðvelt með að hugsa jákvætt, á meðan aðrir virðast fastir í neikvæðni? Hvers vegna geta sumir læknast af sjúkdómum, á meðan öðrum hrakar? Svarið liggur í undirmeðvitundinni. 

Hugur okkar er afar magnað fyrirbæri sem fær allt of litla athygli í almennri umræðu. Hugur okkar er tvískiptur. Annars vegar erum við með hinn meðvitaða huga eða meðvitundina (conscious mind) og hins vegar undirmeðvitund (subconscious mind).

Talið er að meðvitundin okkar sé eingöngu 5% af huga okkar en undirmeðvitundin sé 95%. Hefur þessi skipting oft verið sett myndrænt fram þar sem meðvitundin er toppurinn á ísjakanum en undirmeðvitundin það sem er fyrir neðan eða er “falið”.

Mjög mikill munur á þessum tveimur ólíku hlutum hugans. Meðvitundin er hinn skapandi hugur en undirmeðvitundin er hinn forritaði hugur, hugur hefða og venja. Saman stjórnar hugurinn í heild sinni lífi okkar, hegðun, líðan og heilsufari og af þessum tveimur hlutum hugans gegnir undirmeðvitundin aðalhlutverki enda talið að hún sé 95% en meðvitundin eingöngu 5%.

Undirmeðvitundin er eins og harði diskurinn, þar eru allar upplýsingar geymdar, allar minningar, allt sem við höfum lært, lesið, séð og upplifað. Undirmeðvitundin stýrir líka öllu sjálfvirka kerfinu okkar, hjarta- og æðakerfinu, öndun, meltingu, sér um að breyta matnum sem við borðum í næringu og skila út restinni, stjórnar því hvernig hárið vex.

Fyrstu 7 ár ævinnar er undirmeðvitundin galopin og eru þessi ár hugsuð til þess að forrita huga okkar. Tilgangurinn er sá að börn geti lært allt það sem þau þurfa til að verða einstaklingar í því samfélagi sem við lifum í, læra að tala, ganga, borða, læra siði og venjur o.s.frv. Allt sem við sjáum, heyrum, lna þegar það fullorðnast,  oft breytist ir okkur gðunarmynstrum, l æfingin gerði það að verkum ið að h undirmeðvitund (subconsciærum af umhverfi okkar, foreldrum, systkinum og öðru fólki í lífi okkar, fer beint inn í undirmeðvitund okkar og verður að forriti eða “prógrammi”. Það forrit getur síðan spilað í undirmeðvitund okkar það sem eftir er, nema við tökum meðvitaða ákvörðun um að breyta forritinu en oft getur það reynst erfitt. Allt að 95% tímans göngum við fyrir þessum sjálfvirku forritum sem eru til staðar í undirmeðvitund okkar og þau stjórna lífi okkar.

Vísindin hafa sýnt fram á að því miður eru u.þ.b. 70% af þessum forritum sem við fáum frá öðru fólki í barnæsku neikvæð eða óhjálpleg og jafnvel skaðleg.

Ef líf okkar stjórnaðist eingöngu af meðvitund okkar væri líf okkar í samræmi við vilja okkar, óskir og drauma. En því miður er það ekki svo, þá væru allir að lífa sínu drauma lífi. Líf okkar stjórnast fyrst og fremst af forritunum í undirmeðvitund okkar eða 95%. Þessi forrit sem við fengum frá öðru fólki fyrstu 7 ár ævinnar eru eðli málsins samkvæmt ekki endilega í samræmi við okkar vilja, drauma eða markmið. Á móti kemur að ef við hefðum ekki þessi forrit í undirmeðvitundinni okkar, þyrftum við sífellt að læra aftur og aftur að ganga, lesa, keyra bíl, o.s.frv. en það myndi gera líf okkar ansi erfitt. Þannig erum við bæði með jákvæð og neikvæð forrit.

Stundum skemmum við fyrir sjálfum okkur og skiljum svo ekkert í því hvers vegna við hegðum okkur þvert á markmið okkar og áætlanir. Meginástæðurnar fyrir því að við eigum oft svo erfitt með að ná markmiðum okkar, breyta einhverjum venjum eða hegðunarmynstrum, lífsreglum eða öðru sem þvælist fyrir okkur í lífinu eru einmitt þessi forrit í undirmeðvituninni. Forritin eru líka ástæðan fyrir því hvers vegna fólk, jafnvel þótt það vilji það ekki, svo oft breytist í foreldra sína þegar það fullorðnast, við fáum sömu forritin í undirmeðvitund okkar frá foreldrum okkar, og foreldrar okkar fengu frá sínum foreldrum.                                

Þegar forritin í undirmeðvitund okkar eru í ósamræmi við það sem við viljum eða þráum, þá segir það sig sjálft að 95% vinna alltaf 5%. Sama hversu harðákveðin við erum í því að missa þessi 5 aukakíló, ef við erum með forrit sem segir okkur að þetta sé of erfitt, að við getum þetta ekki, að við eigum þetta ekki skilið, eða t.d. að maður eigi að verðlauna sig með mat, getur það unnið gegn okkur með þeim hætti að okkur mistekst.  

Forritin í undirmeðvitundinni geta þannig tekið frá okkur frjálsan vilja!

Ef þig dreymir um að byrja að vakna kl. 6 á morgnanna til að fara út að hlaupa en þú gefst upp eftir 1-2 skipti eða þú virkilega kvelst og pínist við þetta eru allar líkur á að þú sért með forrit í undirmeðvitundinni sem vinnur gegn þér. Ef að þig dreymir um að stofna fyrirtæki en þú ert þess í stað fastur í 9-17 vinnunni þinni árum saman ertu með forrit í undirmeðvitundinni sem vinnur gegn þér. “Ég er ekki nógu klár, ég er ekki nóg, mér mun mistakast”, o.s.frv.

En hvernig vitum við hvaða forrit við erum með í undirmeðvitund okkar og hvernig breytum við þeim?

Ef 95% af lífi þínu stjórnast af forritum í undirmeðvitund þinni þá þarftu einungis að skoða líf þitt til að komast að því hvaða forrit þú ert með. Það sem þú hefur alltaf átt auðvelt með að gera og fá fram í þínu lífi, stafar af því að þú ert með forrit sem hjálpar þér að ná því fram. En ef þú hefur alltaf þurft að erfiða með suma hluti, þarft virkilega að leggja þig fram við að ná einhverju fram í lífinu, jafnvel án árangurs, þá ertu með forrit í undirmeðvitundinni sem vinnur gegn þér. Ef þú ert óhamingjusamur en skilur ekki hvers vegna eru líkur á að rótina sé að finna í undirmeðvitundinni.

Það eru til leiðir til breyta þessum forritum og skipta þeim út fyrir heilbrigð forrit. Það er hægt að gera með dáleiðslu, þar sem við höfum beinan aðgang að undirmeðvitundinni. Það er einnig hægt að gera með sjálfsdáleiðslu og endurtekningu. Dáleiðsla er náttúrulegt ástand sem allir fara í, t.d. rétt áður en við sofnum og svo rétt eftir að við losum svefn á morgnanna. Með því að fara endurtekið með jákvæðar staðhæfingar á þessu tímum sólarhrings getum við endurforritað okkur sjálf. Það getur tekið tíma en það er svo vel þess virði. Undirmeðvitundin okkar er alvitur, veit allt um okkur og er gríðarlega öflug. Þegar við lærum að virkja kraft hennar og fá hana til að vinna með okkur þá getur hún unnið kraftaverk í lífi okkar.

 

Hvernig vinnum við gegn skaðlegum áhrifum streitu?

Grein birtist á Smartlandi þann 12.11.19

https://www.mbl.is/smartland/heilsa/2019/11/12/hvernig_vinnum_vid_gegn_skadlegum_ahrifum_streitunn/

 

Í síðasta pist­il mín­um á Smart­land fjallaði ég al­mennt um streitu, áhrif henn­ar og or­sak­ir og hvernig við get­um fram­leitt streitu­ástand með hugs­un­um okk­ar ein­um sam­an. Vís­ind­in hafa sýnt að streita veik­ir og jafn­vel slekk­ur á ónæmis­kerf­inu okk­ar með þeim af­leiðing­um að við get­um orðið veik. Við erum ein­fald­lega ekki byggð til að þola lang­tíma streitu­ástand.

Ein­kenni viðvar­andi streitu geta m.a. verið pirr­ing­ur, geðlægð, finn­ast maður vera að missa tök­in, ráða ekki við neitt, ein­beit­ing­ar­erfiðleik­ar, lágt sjálfs­mat, ein­mana­leiki, forðun­ar­hegðun, orku­leysi, höfuðverk­ir, hraður hjart­slátt­ur, svefn­leysi, viðkom­andi nær sér í all­ar um­gangspest­ir, eyrna­suð, sí­felld­ar áhyggj­ur, nei­kvæðni o.fl.

Það eru lít­il tak­mörk fyr­ir því hvaða sjúk­dóm­um streita get­ur valdið, allt frá krón­ísk­um verkja­vanda­mál­um, síþreytu, kvíða, þung­lyndi, hjarta­sjúk­dóm­um, melt­ing­ar­vanda­mál­um, háum blóðþrýst­ingi, húðvanda­mál­um og jafn­vel krabba­meini.

Ég tek það fram að ég er ekki lækn­ir en vís­ind­in hafa sýnt fram á þetta og hver sem er get­ur sótt upp­lýs­ing­ar um þetta á net­inu. Það er gríðarlega mik­il­vægt að við séum meðvituð um þetta og lær­um aðferðir við að draga úr streitu í lífi okk­ar.

Hvers vegna get­ur verið svona erfitt að koma sér út úr streitu­ástandi? Stór hluti vand­ans er sá að fólk fest­ist í nei­kvæðu hugs­ana­mynstri, jafn­vel ómeðvitað. Þess­ar hugs­an­ir tengj­ast oft ein­hverju sem gerðist í fortíðinni, t.d. áfalli eða erfiðu tíma­bili sem vakti hjá okk­ur sterk­ar nei­kvæðar til­finn­ing­ar eins og kvíða, áhyggj­ur, sær­indi eða reiði. Þegar við för­um að hugsa þess­ar hugs­an­ir end­ur­vekj­um við þess­ar nei­kvæðu til­finn­ing­ar og und­irmeðvit­und­in okk­ar ger­ir ekki grein­ar­mun á ímynd­un eða raun­veru­leika. Niðurstaðan er sú að hug­ur okk­ur túlk­ar hugs­an­irn­ar og til­finn­ing­arn­ar þannig að áfallið eða erfiða lífs­reynsl­an sé að ger­ast þá og þegar, aft­ur og aft­ur. Þess­ar nei­kvæðu hugs­an­ir viðhalda svo streitu­ástand­inu.

Og þannig lif­um við í fortíðinni. Streit­an ræn­ir okk­ur lífs­gæðum. Ger­ir okk­ur ókleift að vera við sjálf eða vera eins og við vilj­um vera, lifa því lífi sem við vilj­um lifa.

Við mót­um sjálf okk­ur og líf okk­ar með hugs­un­um, til­finn­ing­um og hegðun. Okk­ur líður eins og við hugs­um og við hegðum okk­ur í sam­ræmi við hugs­an­ir okk­ar og til­finn­ing­ar. „Ég er ekki í skapi til að fara í rækt­ina núna“, „ég er ekki í stuði til að fara í bíó með vin­un­um“, „ég er eng­an veg­inn að nenna að fara í vinn­una í dag“, „ég er ekki að meika neitt“, „ég er að drep­ast í bak­inu/​höfuðverk“, o.s.frv.

Hvað er til ráða? Það er ekki endi­lega raun­hæft að minnka streitu­valda með því að fara niður í 50% starf eða hætta að hugsa um veikt, aldrað for­eldri. Góð byrj­un er að setj­ast niður, loka aug­un­um og draga djúpt inn and­ann. Gefa lík­ama þínum og huga skip­an­ir um að slaka á og hægja á hugs­un­un­um. Mjög gott og ein­falt að byrja með því að fara á youtu­be.com og finna stutta, leidda hug­leiðslu (gui­ded med­itati­on), t.d. um já­kvæðar hugs­an­ir. Þetta get­ur verið erfitt í fyrstu, en æf­ing­in skap­ar meist­ar­ann. Þú þarft ekki að fara á hug­leiðslu­nám­skeið eða æfa þig í 10 ár, bara byrja smátt. Til dæm­is 5 mín­út­ur á hverj­um degi. 

Smátt og smátt leng­ist tím­inn og maður fer að hafa meiri stjórn á hug­an­um, fer að taka bet­ur eft­ir því hvað maður er að hugsa, og fer að geta breytt því. Maður fer að hugsa skýr­ar og meira í nú­inu og um framtíðina, frem­ur en um fortíðina. Með slök­un­inni kem­ur betri and­leg og lík­am­leg líðan. Breyt­ing­ar koma með end­ur­tekn­ingu, það þarf æf­ingu til að breyta nei­kvæðum hugs­un­um í já­kvæðar hugs­an­ir, rétt eins og maður þarf að æfa sig í rækt­inni til að fá kúlurass. 

Önnur leið sem er mjög áhrifa­rík er dá­leiðsla eða sjálfs­dá­leiðsla. Þá fer maður í enn dýpri slök­un og hef­ur bein­an aðgang að und­irmeðvit­und­inni og all­ar breyt­ing­ar verða hraðari og auðveld­ari. Þar er hægt að skipta út óhjálp­leg­um „for­rit­um“ í hjálp­leg. Hin djúpa slök­un kem­ur manni í ástand sem er þver­öfugt við streitu og hjálp­ar heil­an­um og lík­am­an­um að vinna bet­ur sam­an. Ónæmis­kerfið styrk­ist. Ég mun fjalla sér­stak­lega um und­irmeðvit­und­ina og for­rit­in í henni í fleiri pistl­um hér á Smartlandi og hvet ykk­ur til að fylgj­ast með.

Byrjaðu strax. Ekki gef­ast upp. Það hafa all­ir 5 mín­út­ur. Gefðu þér þessa gjöf og gerðu slök­un og hug­leiðslu að jafn sjálf­sögðum hlut og að bursta tenn­urn­ar á morgn­anna. Áhrif­in eru skjót­virk­ari, já­kvæðari og meiri en þú held­ur.